Σταύρος Πλουμιστός: Παρασκευή 25 Απριλίου – Η Ευγνωμοσύνη ως Καθοδηγητής
Η ευγνωμοσύνη δεν είναι απλώς ένα ευχάριστο συναίσθημα. Είναι στάση ζωής. Είναι η συνειδητή απόφαση να βλέπουμε το φως ακόμα και μέσα στις προκλήσεις. Είναι η ικανότητα να βρίσκουμε νόημα ακόμα και εκεί που φαινομενικά δεν υπάρχει τίποτα.
Η ευγνωμοσύνη δεν είναι απλώς ένα στιγμιαίο συναίσθημα που βιώνουμε όταν τα πράγματα πάνε καλά. Δεν είναι μόνο μια αντίδραση στην αφθονία ή στην προσφορά. Είναι μια βαθύτερη, συνειδητή επιλογή ως μια στάση ζωής που υιοθετεί κανείς απέναντι στην ύπαρξη, ανεξαρτήτως συνθηκών. Σαν φλόγα που σιγοκαίει ακόμα και μέσα στο σκοτάδι, η ευγνωμοσύνη είναι εσωτερικός οδηγός. Μας καθοδηγεί όταν οι εξωτερικές συνθήκες μοιάζουν θολές ή αντίξοες.
Το να είσαι ευγνώμων δεν σημαίνει να αγνοείς τον πόνο ή να προσποιείσαι ότι όλα είναι τέλεια. Σημαίνει, όμως, να καλλιεργείς τη διορατικότητα να βλέπεις το φως ακόμη και μέσα στις προκλήσεις. Είναι η τέχνη να βρίσκεις το «γιατί» πίσω από το «γιατί σε εμένα». Είναι η ικανότητα να αναγνωρίζεις τη σοφία που ξεδιπλώνεται ακόμη και μέσα στις πιο σιωπηλές ή δύσκολες στιγμές της ζωής.
Όταν ασκούμε την ευγνωμοσύνη καθημερινά, ο εσωτερικός μας κόσμος μεταμορφώνεται. Ο νους, που είναι συνήθως προγραμματισμένος να αναζητά το πρόβλημα, αρχίζει να επαναπροσανατολίζεται προς την παρατήρηση του καλού. Η καρδιά γίνεται πιο ανοιχτή, πιο δεκτική. Η ζωή, αντί να φαίνεται ως μια σειρά από καθήκοντα ή προκλήσεις, αρχίζει να εκδηλώνεται ως ένα πολύτιμο δώρο.
Η ευγνωμοσύνη φέρνει ισορροπία. Μας υπενθυμίζει ότι ακόμα και μέσα στον πόνο, υπάρχουν δώρα: ένα μάθημα, μια ευκαιρία για εξέλιξη, μια στιγμή για επιστροφή στον εαυτό μας. Μας βοηθά να βλέπουμε καθαρά ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο, και ότι ακόμη κι όταν όλα μοιάζουν χαμένα, υπάρχει κάτι που μπορούμε να αναγνωρίσουμε και να τιμήσουμε.
Αν τη δεις ως καθοδηγητή, η ευγνωμοσύνη γίνεται εσωτερική πυξίδα. Κατευθύνει τη ματιά μας προς το νόημα, και όχι προς το βάρος. Μας κρατά σε επαφή με το παρόν, με ό,τι είναι ήδη εδώ, με το «αρκετό» —και όχι με την απουσία ή τη διαρκή επιθυμία για περισσότερο.
Μπορείς να ξεκινήσεις με μικρά βήματα: να πεις «ευχαριστώ» το πρωί που ανοίγεις τα μάτια σου. Να αναγνωρίσεις τη ζεστασιά ενός βλέμματος, το χαμόγελο ενός αγνώστου, τη γαλήνη μιας σιωπής. Αυτές οι στιγμές, όταν τις τιμάς, πολλαπλασιάζονται. Η ζωή ανταποκρίνεται στην προσοχή που της δίνεις.
Όπως εξηγώ στο βιβλίο μου "Η Βίβλος της Θετικής Σκέψης" που θα βρείτε ΕΔΩ, Τελικά, η ευγνωμοσύνη δεν είναι μόνο τρόπος να δεις τη ζωή. Είναι τρόπος να τη ζήσεις.
Σημερα, ας κάνουμε μια παύση και ας ευχαριστήσουμε τον εαυτό μας. Για την προσπάθεια, για την πρόοδο, για την επιμονή. Και ας ευχαριστήσουμε και τους άλλους – ακόμα κι εκείνους που μας δυσκόλεψαν, γιατί μας βοήθησαν να δυναμώσουμε.
Η ευγνωμοσύνη ανοίγει την καρδιά. Και μια ανοιχτή καρδιά είναι ικανή να δημιουργήσει θαύματα.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΛΟΥΜΙΣΤΟΣ
Σύμβουλος αφύπνισης
& Προσωπικής Καθοδήγησης
Αυτοβελτίωσης - Αυτογνωσίας.
Ιδρυτής του Συμ. Κέντρου
(Life Helth Care)
Εναλλακτικές Θεραπείες
Για τα άρθρα μου, τις ομιλίες, σεμινάρια και ενημέρωση των συνεδριών
Συγγραφέας της "Βίβλου της Θετικής Σκέψης"
Για την on line αγορά του βιβλίου εδώ www.vivlosthetikiskepsi.gr
Επικοινωνία για πληροφορίες & ραντεβού στο 6945 723 523
(11:30 - 14:00 και 19:00 - 21:30 - Εκτός Κυριακής)
