Ο «κομήτης του διαβόλου» πλησιάζει την Γη
👉Μετά από περίπου 70 χρόνια ο «κομήτης του διαβόλου», επιστρέφει ξανά στην τροχιά της Γης και μάλιστα θα είναι ορατός με γυμνό μάτι.
Η σπάνια ευκαιρία θα δοθεί τα βράδια της 30ης και της 31ης Μαρτίου, και αν είστε τυχεροί με καθαρό ουρανό, θα μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στον κομήτη, με επίσημη ονομασία 12P/Pons-Brooks.
Αναδίδοντας μια πράσινη λάμψη, πιθανότατα θα είναι ορατός καθώς μετακινείται από τον αστερισμό της Ανδρομέδας προς τους Ιχθείς.
Ο κομήτης θα φτάσει στο πλησιέστερο σημείο του στον Ήλιο στις 21 Απριλίου, πριν χαθεί ξανά στο ηλιακό σύστημα, όπου θα ξεκινήσει την νέα του τροχιά.
Είναι γνωστός ως «κρυοηφαιστειακός κομήτης», που σημαίνει ότι αποτελείται από ένα παγωμένο κέλυφος γεμάτο με αέριο. Καθώς πλησιάζει στον Ήλιο, θερμαίνεται και αυξάνεται η πίεση, που σημαίνει ότι μπορεί να συμβούν εκρήξεις – όπως ένα ηφαίστειο πάγου.
Αυτές οι εκρήξεις δημιουργούν μια ομίχλη γύρω από τον κομήτη που αντανακλά το φως του ήλιου και τον κάνουν να μοιάζει σαν να έχει κέρατα μετά από κάθε έκρηξη.
Ο αστροφυσικός Δρ Paul Strøm, από το Πανεπιστήμιο του Warwick, δήλωσε στο Metro.co.uk: «Αυτή τη στιγμή, ένας από τους λαμπρότερους γνωστούς περιοδικούς κομήτες βρίσκεται στο δρόμο του προς τον Ήλιο.
Ο κομήτης αναμένεται να φτάσει σε μέγεθος 4,5 που σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι ορατός από μια σκοτεινή τοποθεσία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο κομήτης μετακινείται από τον αστερισμό της Ανδρομέδας στους Ιχθείς.
Καθώς το κάνει, περνά δίπλα από φωτεινά αστέρια, κάτι που θα διευκολύνει τον εντοπισμό σε ορισμένες ημερομηνίες. Συγκεκριμένα, στις 31 Μαρτίου, το 12P/Pons–Brooks θα απέχει μόλις 0,5 μια μοίρα από το φωτεινό αστέρι που ονομάζεται Hamal».
Ο κομήτης του διαβόλου καταγράφηκε για πρώτη φορά το 1812 από τον Jean-Louis Pons, αλλά οι παρατηρήσεις δεν ήταν αρκετά ακριβείς για να προβλέψουν πότε ή πού θα επέστρεφε μέχρι που ανακαλύφθηκε ξανά το 1883 από τον William Brooks.
Ωστόσο, οι σύγχρονοι αστρονόμοι πιστεύουν ότι ο κομήτης μπορεί να είχε καταγραφεί και σε προηγούμενα ταξίδια γύρω από το ηλιακό σύστημα – το αρχαιότερο ήταν το 1385.
Έχει πλάτος 10,5 μίλια – που σημαίνει ότι είναι μεγαλύτερο από το Έβερεστ – αλλά μην ανησυχείτε, δεν διατρέχουμε κανέναν κίνδυνο να χτυπήσει τη Γη.
Ενώ μπορεί να σταθείς τυχερός και να μπορέσεις να δεις τον κομήτη με γυμνό μάτι, ο Δρ Robert Massey, αναπληρωτής εκτελεστικός διευθυντής της Royal Astronomical Society, είπε στον Guardian: «Αν έχετε ένα αξιοπρεπές ζευγάρι κιάλια, προσπαθήστε οπωσδήποτε να ψάξτε το με αυτά», ενώ προτείνει επίσης εφαρμογές χαρτογράφησης ουρανού.
Η σπάνια ευκαιρία θα δοθεί τα βράδια της 30ης και της 31ης Μαρτίου, και αν είστε τυχεροί με καθαρό ουρανό, θα μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στον κομήτη, με επίσημη ονομασία 12P/Pons-Brooks.
Αναδίδοντας μια πράσινη λάμψη, πιθανότατα θα είναι ορατός καθώς μετακινείται από τον αστερισμό της Ανδρομέδας προς τους Ιχθείς.
Ο κομήτης θα φτάσει στο πλησιέστερο σημείο του στον Ήλιο στις 21 Απριλίου, πριν χαθεί ξανά στο ηλιακό σύστημα, όπου θα ξεκινήσει την νέα του τροχιά.
Είναι γνωστός ως «κρυοηφαιστειακός κομήτης», που σημαίνει ότι αποτελείται από ένα παγωμένο κέλυφος γεμάτο με αέριο. Καθώς πλησιάζει στον Ήλιο, θερμαίνεται και αυξάνεται η πίεση, που σημαίνει ότι μπορεί να συμβούν εκρήξεις – όπως ένα ηφαίστειο πάγου.
Αυτές οι εκρήξεις δημιουργούν μια ομίχλη γύρω από τον κομήτη που αντανακλά το φως του ήλιου και τον κάνουν να μοιάζει σαν να έχει κέρατα μετά από κάθε έκρηξη.
Ο αστροφυσικός Δρ Paul Strøm, από το Πανεπιστήμιο του Warwick, δήλωσε στο Metro.co.uk: «Αυτή τη στιγμή, ένας από τους λαμπρότερους γνωστούς περιοδικούς κομήτες βρίσκεται στο δρόμο του προς τον Ήλιο.
Ο κομήτης αναμένεται να φτάσει σε μέγεθος 4,5 που σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι ορατός από μια σκοτεινή τοποθεσία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο κομήτης μετακινείται από τον αστερισμό της Ανδρομέδας στους Ιχθείς.
Καθώς το κάνει, περνά δίπλα από φωτεινά αστέρια, κάτι που θα διευκολύνει τον εντοπισμό σε ορισμένες ημερομηνίες. Συγκεκριμένα, στις 31 Μαρτίου, το 12P/Pons–Brooks θα απέχει μόλις 0,5 μια μοίρα από το φωτεινό αστέρι που ονομάζεται Hamal».
Ο κομήτης του διαβόλου καταγράφηκε για πρώτη φορά το 1812 από τον Jean-Louis Pons, αλλά οι παρατηρήσεις δεν ήταν αρκετά ακριβείς για να προβλέψουν πότε ή πού θα επέστρεφε μέχρι που ανακαλύφθηκε ξανά το 1883 από τον William Brooks.
Ωστόσο, οι σύγχρονοι αστρονόμοι πιστεύουν ότι ο κομήτης μπορεί να είχε καταγραφεί και σε προηγούμενα ταξίδια γύρω από το ηλιακό σύστημα – το αρχαιότερο ήταν το 1385.
Έχει πλάτος 10,5 μίλια – που σημαίνει ότι είναι μεγαλύτερο από το Έβερεστ – αλλά μην ανησυχείτε, δεν διατρέχουμε κανέναν κίνδυνο να χτυπήσει τη Γη.
Ενώ μπορεί να σταθείς τυχερός και να μπορέσεις να δεις τον κομήτη με γυμνό μάτι, ο Δρ Robert Massey, αναπληρωτής εκτελεστικός διευθυντής της Royal Astronomical Society, είπε στον Guardian: «Αν έχετε ένα αξιοπρεπές ζευγάρι κιάλια, προσπαθήστε οπωσδήποτε να ψάξτε το με αυτά», ενώ προτείνει επίσης εφαρμογές χαρτογράφησης ουρανού.