Παγκόσμια Ημέρα Θυρεοειδούς 2023
👉H 25η Μαΐου έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Θυρεοειδούς (World Thyroid Day) από το 2008, αρχικά με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Θυρεοειδούς (ΕΤΑ). Στην συνέχεια υιοθετήθηκε και από τις ιατρικές εταιρείες των λοιπών ηπείρων.
Σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Θυρεοειδούς είναι η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση του παγκόσμιου κοινού για την σημασία της έγκαιρης διάγνωσης, θεραπείας και πρόληψης των διαταραχών του θυρεοειδούς.
Ο θυρεοειδής αδένας, που συχνά αναφέρεται ως απλά θυρεοειδής, είναι ένας από τους μεγαλύτερους ενδοκρινείς αδένες του ανθρώπινου οργανισμού. Αυτός ο αδένας σε σχήμα πεταλούδας βρίσκεται στο μπροστινό και κάτω μέρος του λαιμού και ζυγίζει 10 γραμμάρια. Οι ορμόνες που παράγονται από τον θυρεοειδή επηρεάζουν τις κρίσιμες λειτουργίες του σώματος και ρυθμίζουν το μεταβολισμό. Επομένως η υγεία του θυρεοειδούς είναι εξαιρετικά σημαντική για τον άνθρωπο.
Οι διαταραχές του θυρεοειδούς είναι πολύ συχνές σε παγκόσμιο επίπεδο. Επηρεάζουν τους ανθρώπους όλων των ηλικιών και παρουσιάζουν ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων. Οι πιο κοινές διαταραχές του θυρεοειδούς είναι ο υπερθυρεοειδισμός (ασυνήθιστα αυξημένη δραστηριότητα του θυρεοειδούς), ο υποθυρεοειδισμός (ασυνήθιστα μειωμένη δραστηριότητα του θυρεοειδούς), η βρογχοκήλη (η διόγκωση του θυρεοειδούς, διάχυτη ή οζώδης), οι θυρεοειδίτιδες (φλεγμονές του θυρεοειδούς) και ο καρκίνος του θυρεοειδούς. Συχνά οι διαταραχές του θυρεοειδούς προκαλούνται από ανεπάρκεια ιωδίου.
Από την αρχαιότητα ήταν γνωστές οι υπερτροφίες του θυρεοειδούς, οι βρογχοκήλες, τις οποίες οι Κινέζοι και άλλοι λαοί της Ανατολής θεράπευαν εμπειρικά με σκευάσματα πλούσια σε ιώδιο (στάχτη σφουγγαριών και κοραλλιών).
Ο άμεσος σύνδεσμος ιωδίου και θυρεοειδούς, αποδείχτηκαν επιστημονικά μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα. Το 1886, ο γερμανός χημικός Όιγκεν Μπάουμαν (1846-1896) ανακάλυψε ότι ο θυροειδής περιέχει σχεδόν το 80% του ολικού ιωδίου του ανθρώπινου οργανισμού.
Η ενδοκρινική λειτουργία του θυρεοειδούς, παρέμεινε σκοτεινή ως τις αρχές του 20ου αιώνα. Ο ελβετός χειρουργός Εμίλ Κόχερ (1841-1917), απέδειξε οριστικά ότι ο θυροειδής είναι ενδοκρινές όργανο. Η ανακάλυψή του αυτή τού χάρισε το Νόμπελ Ιατρικής-Φυσιολογίας το 1909.
Σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Θυρεοειδούς είναι η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση του παγκόσμιου κοινού για την σημασία της έγκαιρης διάγνωσης, θεραπείας και πρόληψης των διαταραχών του θυρεοειδούς.
Ο θυρεοειδής αδένας, που συχνά αναφέρεται ως απλά θυρεοειδής, είναι ένας από τους μεγαλύτερους ενδοκρινείς αδένες του ανθρώπινου οργανισμού. Αυτός ο αδένας σε σχήμα πεταλούδας βρίσκεται στο μπροστινό και κάτω μέρος του λαιμού και ζυγίζει 10 γραμμάρια. Οι ορμόνες που παράγονται από τον θυρεοειδή επηρεάζουν τις κρίσιμες λειτουργίες του σώματος και ρυθμίζουν το μεταβολισμό. Επομένως η υγεία του θυρεοειδούς είναι εξαιρετικά σημαντική για τον άνθρωπο.
Οι διαταραχές του θυρεοειδούς είναι πολύ συχνές σε παγκόσμιο επίπεδο. Επηρεάζουν τους ανθρώπους όλων των ηλικιών και παρουσιάζουν ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων. Οι πιο κοινές διαταραχές του θυρεοειδούς είναι ο υπερθυρεοειδισμός (ασυνήθιστα αυξημένη δραστηριότητα του θυρεοειδούς), ο υποθυρεοειδισμός (ασυνήθιστα μειωμένη δραστηριότητα του θυρεοειδούς), η βρογχοκήλη (η διόγκωση του θυρεοειδούς, διάχυτη ή οζώδης), οι θυρεοειδίτιδες (φλεγμονές του θυρεοειδούς) και ο καρκίνος του θυρεοειδούς. Συχνά οι διαταραχές του θυρεοειδούς προκαλούνται από ανεπάρκεια ιωδίου.
Από την αρχαιότητα ήταν γνωστές οι υπερτροφίες του θυρεοειδούς, οι βρογχοκήλες, τις οποίες οι Κινέζοι και άλλοι λαοί της Ανατολής θεράπευαν εμπειρικά με σκευάσματα πλούσια σε ιώδιο (στάχτη σφουγγαριών και κοραλλιών).
Ο άμεσος σύνδεσμος ιωδίου και θυρεοειδούς, αποδείχτηκαν επιστημονικά μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα. Το 1886, ο γερμανός χημικός Όιγκεν Μπάουμαν (1846-1896) ανακάλυψε ότι ο θυροειδής περιέχει σχεδόν το 80% του ολικού ιωδίου του ανθρώπινου οργανισμού.
Η ενδοκρινική λειτουργία του θυρεοειδούς, παρέμεινε σκοτεινή ως τις αρχές του 20ου αιώνα. Ο ελβετός χειρουργός Εμίλ Κόχερ (1841-1917), απέδειξε οριστικά ότι ο θυροειδής είναι ενδοκρινές όργανο. Η ανακάλυψή του αυτή τού χάρισε το Νόμπελ Ιατρικής-Φυσιολογίας το 1909.