Υπεγράφη η ΚΥΑ για το "διαστημικό" ίντερνετ του Έλον Μασκ στην Ελλάδα - Τι ακριβώς είναι;
Ειδικότερα, η υπ’ αρ.57/ΦΕΚ Β’ 4938/25-10-2021 Κοινή Υπουργική Απόφαση:
επικαιροποιεί την ειδική διαδικασία για την αδειοδότηση της εγκατάστασης τυποποιημένων κατασκευών κεραιών και θεσπίζει νέο κανονιστικό πλαίσιο για την τοποθέτηση των τυποποιημένων κεραιών που πληρούν συγκεκριμένες τεχνικές προδιαγραφές ασφαλείας. Οι κεραίες που περιγράφονται παραπάνω θα χρησιμοποιούνται από τις εταιρείες προκειμένου να παρέχουν στους καταναλωτές υπηρεσίες Ίντερνετ μέσω δορυφόρου, εξασφαλίζοντας σταθερή σύνδεση σε υψηλές ταχύτητες και χαμηλό χρόνο απόκρισης.
Η απόφαση αυτή έρχεται για να επιλυθούν και οι τελευταίες εκκρεμότητες για την ενεργοποίηση του δορυφορικού Internet της Starlink, του Έλον Μασκ, στην Ελλάδα.
Ο λόγος που απαιτείτο αλλαγή του ρυθμιστικού πλαισίου για τα συγκεκριμένου τύπου «δορυφορικά πιάτα» είναι ότι μπορεί να μοιάζουν με αυτά της δορυφορικής τηλεόρασης, έχουν όμως μια σημαντική διαφορά: Εκτός από δέκτες σήματος είναι και πομποί.
H αδειοδότηση των δορυφορικών πιάτων μάλιστα αποτέλεσε ένα από τα βασικά θέματα ρυθμιστικής φύσεων που έπρεπε να λυθεί προτού η εταιρεία του Μασκ αρχίσει να στέλνει τα κουτάκια εξοπλισμού στη χώρα μας.
Σημειωτέον ότι οι προπαραγγελίες της Starlink είχαν ανοίξει σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ των οποίων κι η Ελλάδα, ήδη από την Άνοιξη ενώ η εταιρεία έχει ήδη προχωρήσει στην σύσταση Ιδιωτικής Κεφαλαιουχικής Εταιρείας με διακριτικό τίτλο STARLINK GREECE και διαχειριστή τον κ. Samuel Chadwick Gibbs. Το αρχικό κεφάλαιο της εταιρείας είναι ύψους χιλίων (1.000€) ευρώ, τα οποία προέρχονται από την STARLINK HOLDINGS NETHERLANDS B.V, όπως αποδεικνύεται από την σχετική καταχώρηση στο ΓΕΜΗ.
Με τις υπηρεσίες που θα παρέχει η Starlink ουσιαστικά κάθε μέρος της χώρας, όσο απομακρυσμένο ή απομονωμένο είναι, θα μπορεί πλέον να έχει σύνδεση στο διαδίκτυο. Όπως έχει σημειώσει ο Έλον Μασκ, η Starlink στοχεύει σε περιοχές που μένουν εκτός της κάλυψης των δικτύων σταθερής και κινητής τηλεφωνίας. Η δυνατότητα αυτή, σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζεται να «εργαλειοποιηθεί» εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης στο πλαίσιο της ψηφιακής μετάβασης της χώρας.
Η δοκιμαστική λειτουργία της Starlink ξεκίνησε από πέρυσι στις βόρειες πολιτείες των ΗΠΑ και στον Καναδά, ενώ σήμερα παρέχει υπηρεσίες συνδεσιμότητας σε 70.000 πελάτες από 12 χώρες. Η εταιρεία του Ελον Μασκ έχει σε λειτουργία 1.500 δορυφόρους με στόχο να φτάσει συνολικά τους 12.000 μέσα στα επόμενα χρόνια.
Τι είναι το διαστημικό Ιντερνετ
H Starlink ιδρύθηκε το 2015 και το 2018 το πρόγραμμά της ήταν ήδη σε τροχιά γύρω από τη Γη. Η τελευταία εκτόξευσή της πραγματοποιήθηκε στις 7 Απριλίου 2021, με την εταιρεία να έχει ξεκινήσει να οικοδομεί μια μικρή αυτοκρατορία και να αριθμεί αυτή τη στιγμή 1.445 μικροδορυφόρους, ενώ ο στόχος είναι ο αριθμός αυτός να φτάσει τους 42.000 μέχρι το 2027.
Το σύστημα της Starlink βασίζεται στην επικοινωνία των μικροδορυφόρων της με εξοπλισμό μικρού μεγέθους, ο οποίος εγκαθίσταται στον χώρο του τελικού χρήστη/καταναλωτή, αντίστοιχο της συνδρομητικής τηλεόρασης. Επίσης, για να αναπτυχθεί σε μια χώρα χρειάζεται να χτίσει και έναν σταθμό βάσης, ο οποίος συνδέεται με σύνδεση υπερυψηλής ταχύτητας στο Διαδίκτυο. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η Starlink ήδη έχει ξεκινήσει να εξετάζει συγκεκριμένες τοποθεσίες για ανάπτυξη σταθμού βάσης στη χώρα μας, συγκεκριμένα στην περιοχή της Νεμέας ή των Θερμοπυλών.
Στην αρχική (Beta) έκδοση η υπηρεσία της Starlink υπόσχεται ταχύτητες 100 Mbps. Και αν τα νούμερα αυτά δεν εντυπωσιάζουν τόσο πολύ, η εκτόξευση επιπλέον δορυφόρων και εγκατάσταση περισσότερων σταθμών βάσης αναμένεται να βελτιώσουν περαιτέρω την ταχύτητα. Σύμφωνα με κατά καιρούς δηλώσεις της εταιρείας μάλιστα, θα μπορούσε να παρέχει ταχύτητα άνω του 1 Gbps, η οποία μπορεί να φτάσει ακόμα και τα 10 Gbps.
Οι δοκιμές μέχρι στιγμής δείχνουν τις τεράστιες δυνατότητες που έχει η Starlink: στη Νέα Υόρκη έχει καταγραφεί ταχύτητα για κατέβασμα δεδομένων 209 Mbps, ενώ χρήστης στη Γιούτα μέτρησε σε τεστ την ταχύτητά του στα 215 Mbps. Εντυπωσιακές είναι και οι ταχύτητες σε θερμοκρασίες παγετού ή με έντονους ανέμους και χιονόπτωση, καθώς μπορούν ακόμα και σε τέτοιες αντίξοες συνθήκες να πιάσουν μέχρι 175 Mbps. Σε αυτή τη φάση η υπηρεσία της Starlink είναι αρκετά αλμυρή, αν και ήδη μετρά περισσότερους από 10.000 χρήστες παγκοσμίως.
Στην Beta έκδοση το κόστος του τερματικού εξοπλισμού είναι 500 δολάρια και το μηνιαίο κόστος σύνδεσης για τον καταναλωτή αναμένεται να φτάνει τα 100 δολάρια. Η συνεχιζόμενη έρευνα, όμως, αλλά και η πρόσβαση σε μεγάλα αγοραστικά κοινά αναμένεται να μειώσουν σημαντικά τα παραπάνω κόστη - ειδικά σε ό,τι αφορά τις πάγιες μηνιαίες δαπάνες.
Ο Μασκ, όμως, δεν σταματά στις οικιακές συνδέσεις. Όπως έχει ο ίδιος πει, επόμενος στόχος είναι να λαμβάνουν το σήμα από τους δορυφόρους και κινούμενα οχήματα, όπως πλοία, αεροπλάνα, φορτηγά, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για ένα μέλλον με «παγκόσμιο Ιντερνετ» σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Το μεγάλο όμως πλεονέκτημα της υπηρεσίας Starlink σε σύγκριση με τις παραδοσιακές δορυφορικές υπηρεσίες που βασίζονται σε γεωστατικούς δορυφόρους είναι η μικρή καθυστέρηση. Ως αποτέλεσμα της μικρότερης απόστασης από τη Γη στην οποία κινούνται οι μικροδορυφόροι της Starlink, οι καθυστερήσεις κυμαίνονται μεταξύ 20 και 40 millisecond (60 φορές μικρότερη σε σχέση με τους γεωστατικούς δορυφόρους), με προοπτικές σημαντικής περαιτέρω βελτίωσης. Αυτό δίνει τη δυνατότητα για εφαρμογές όπως βιντεοκλήσεις και online gaming, οι οποίες δεν είναι εφικτές μέσω των παραδοσιακών δορυφορικών υπηρεσιών από γεωστατικούς δορυφόρους. Έτσι, η υπηρεσία Starlink γίνεται ιδανική για την ευρυζωνική κάλυψη περιοχών όπου τα κόστη ανάπτυξης παραδοσιακών δικτύων είναι μεγάλα.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η εξάπλωση της Starlink -καθότι εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων- έχει προκαλέσει προβληματισμό σε επίπεδο Ε.Ε., καθώς θα πιέσει σημαντικά τους υφιστάμενους παίκτες στην αγορά τηλεπικοινωνιών σε κάθε χώρα, προσθέτοντας έναν ακόμα ανταγωνιστή... από τον ουρανό.
Η κεντρική γραμμή της Ε.Ε. σε σχέση με το Ταμείο Ανάκαμψης παροτρύνει τα κράτη-μέλη να προβούν και σε δικές τους επενδύσεις σε μικροδορυφόρους που θα φέρουν τηλεπικοινωνιακές δυνατότητες ώστε η Ε.Ε. να μπορέσει να καλύψει σταδιακά ένα μέρος του διαφαινόμενου χάσματος.
