Reclaim: Μετά την μαστεκτομή, πανέμορφα τατουάζ - Πορτρέτα γυναικών που νίκησαν τον καρκίνο
Κέιτ Πίτερς αποτυπώνει τη νίκη γυναικών απέναντι στον καρκίνο του μαστού και την ανάκτηση του σώματος, της αποδοχής, της ζωής.
Η Ελέιν, η Κέρι και η Σάρα υποβλήθηκαν σε επίπονα χειρουργεία και μετά την ανάρρωση αποφάσισαν να κάνουν «καμβά» τις ουλές τους, σχεδιάζοντας εντυπωσιακά τατουάζ πάνω στις παλιές πληγές.
Στο πλάνο μόνες και γυμνές, πολλαπλές ενσαρκώσεις μιας εκ νέου διεκδίκησης μετά τον θανάσιμο κίνδυνο. Για τη σειρά φωτογραφιών με θέμα την ομορφιά των τατουάζ μετά την μαστεκτομή, η Πίτερς συνεργάστηκε με την σκηνοθέτιδα Τζεμ Φλέτσερ. Ο φακός εστίασε σε γυναίκες που σηκώθηκαν από το χειρουργικό τραπέζι και κάθισαν σε ένα ακόμη, αυτή την φορά για ένα τατουάζ που ήθελαν να κάνουν στήθος τους. Σύμφωνα με μελέτη που είχε δημοσιευτεί στο ιατρικό περιοδικό JAMA, αυτός είναι ένας από τους ενδεδειγμένους τρόπους ψυχοθεραπείας μετά την νόσο.
«Όλα μου τα τατουάζ σηματοδοτούν διαφορετικά ορόσημα στην ζωή μου», λέει η Ελέιν. «Κάθε ένα είναι για κάτι. Το μισό μανίκι μου είναι η ιστορία της οικογένειάς μου. Συμβολίζει τα παιδιά μου, τα παιδιά που χάσαμε, το σύζυγό μου. Έχω έναν ασφόδελο επειδή είμαι από την Ουαλία και ένα τριφύλλι επειδή ό άνδρας μου είναι από την Ιρλανδία». (Φωτογραφία Κέιτ Πίτερς)
Η Κέρι, διαγνώστηκε με καρκίνο τρεις ημέρες πριν τα 40α της γενέθλια. Επέλεξε την ολική μαστεκτομή για τον αριστερό της μαστό και αρνήθηκε να κάνει πλαστική επέμβαση αποκατάσης. «Καμία από τις μεθόδους αποκατάστασης που μπορούσε να μου προσφέρει η ιατρική ομάδα, δεν ήταν κατάλληλη για την εμφάνισή μου, τον τρόπο ζωής μου και τα σπορ με τα οποία ασχολούμαι», εξηγεί η Κέρι.
Η πρακτική των τατουάζ έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής μετά το 2013, όταν ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός F*** Cancer ξεκίνησε να διοργανώνει κάθε χρόνο ημέρα δωρεάν τατουάζ. Από τότε, και κάθε Οκτώβριο, κατά τη διάρκεια του μήνα Πρόληψης κατά του Καρκίνου του Μαστού, συνεργάζεται με επιχειρήσεις δερματοστιξίας σε όλη την Βρετανία, που ανοίγουν τις πόρτες τους και δέχονται γυναίκες που επέζησαν και θέλουν να κάνουν ένα τατουάζ.
Η Πίτερς και η Φλέτσερ προσέγγισαν τις γυναίκες μέσω social media και τις φωτογράφισαν στο σπίτι της Πίτερς. Πολλές από αυτές δεν είχαν κάνει ποτέ πριν τατουάζ, αλλά η διαδικασία τις βοήθησε να νιώσουν ότι μια πορεία είχε ολοκληρωθεί. Κάποιες έπρεπε να περιμένουν τουλάχιστον έναν χρόνο από το χειρουργείο, πριν κάνουν το τατουάζ πάνω στο επουλωμένο δέρμα. «Το να ακούμε τις ιστορίες των γυναικών που φωτογραφίσαμε ήταν μία άσκηση ταπεινοφροσύνης και είδαμε πως τα τατουάζ είχαν αλλάξει την αντίληψη τους για το ίδιο τους το σώμα», λέει η Πίτερς. «Ήταν πραγματικά πρόθυμες να μοιραστούν το πόσο θετική εμπειρία υπήρξε για τις ίδιες» το τατουάζ.
«Με άφησε με ένα αίσθημα ατέλειας και αυτό με αναστάτωσε. Σα να σε δαγκώνουν, να φτύνουν το κομμάτι σου και να σε αφήνουν μόνη σου». Δύο χρόνια αργότερα η Κέρι ανακάλυψε την επιλογή των τατουάζ στο σημείο της μαστεκτομής, και ένιωσε ότι επιτέλους είχε μία επιλογή που της ταίριαζε. Σχεδίασε ίριδες (σ.σ το φυτό) κατά μήκος του στήθος της, προς τιμή της γιαγιάς της, της Ίριδας, που είχε επίσης νικήσει τον καρκίνο του μαστού έξι δεκαετίες νωρίτερα από την εγγονή της.
Η Πίτερς και η Φλέτσερ προσέγγισαν τις γυναίκες μέσω social media και τις φωτογράφισαν στο σπίτι της Πίτερς. Πολλές από αυτές δεν είχαν κάνει ποτέ πριν τατουάζ, αλλά η διαδικασία τις βοήθησε να νιώσουν ότι μια πορεία είχε ολοκληρωθεί. Κάποιες έπρεπε να περιμένουν τουλάχιστον έναν χρόνο από το χειρουργείο, πριν κάνουν το τατουάζ πάνω στο επουλωμένο δέρμα. «Το να ακούμε τις ιστορίες των γυναικών που φωτογραφίσαμε ήταν μία άσκηση ταπεινοφροσύνης και είδαμε πως τα τατουάζ είχαν αλλάξει την αντίληψη τους για το ίδιο τους το σώμα», λέει η Πίτερς. «Ήταν πραγματικά πρόθυμες να μοιραστούν το πόσο θετική εμπειρία υπήρξε για τις ίδιες» το τατουάζ.
Η Ελέιν είχε διαγνωστεί με καρκίνο τον Οκτώβριο του 2015 και υποβλήθηκε σε διπλή μαστεκτομή λίγους μήνες αργότερα. «Μπορώ να το κάνω εικόνα τώρα, το πρωί που θα έφευγα από το σπίτι μου για να κάνω το χειρουργείο. Κοίταξα στον καθρέφτη και ήξερα ότι δεν θα ξαναήμουν έτσι ποτέ μετά από εκείνη την ημέρα. Ήταν μία σκέψη που με στοίχειωσε, με αναστάτωσε. Όταν κάνεις μαστεκτομή, «σου παίρνει» μεγάλο τμήμα της θηλυκότητάς σου». Είχε κάνει κι άλλο τατουάζ πιο παλιά - έναν δράκο στην πλάτη - μετά από ένα σοβαρό ατύχημα από πτώση αλόγου, που θα μπορούσε να την έχει αφήσει και παράλυτη. Αυτή την φορά πέρασε 25 ώρες με την καλλιτέχνιδα Άννα Γκάρβι, καλύπτοντας το στήθος της με πλουμιστά, πολύχρωμα πουλιά και συνθέσεις λουλουδιών.
Η Σάρα, από την άλλη μεριά, διαγνώστηκε με καρκίνο στα 47, κατά τη διάρκεια μιας προγραμματισμένης μαστογραφίας. Δεν είχε κάνει ποτέ τατουάζ. Επέλεξε την πλαστική μετά την μαστεκτομή. Κατά την επέμβαση, συχνά πρέπει να αφαιρεθούν οι ρώγες και κάποιες γυναίκες επιλέγουν να σχεδιάσουν τατουάζ στο ίδιο χρώμα και σχήμα. Όμως η Σάρα ένιωσε ότι αυτή η επιλογή δεν της ταίριαζε και επέλεξε ένα περίπλοκο σχέδιο από μικρά, γκρι στίγματα, του καλλιτέχνη Ντομινίκ Χολμς. «Το πρωινό πριν το ραντεβού, ήμουν σε κατάσταση πανικού, αναρωτιόμουν αν είχα ήδη υποβάλει το σώμα μου σε πάρα πολλά», θυμάται. Μετά τις συνεδρίες, λέει πως βλέπει το κορμί της μέσα από ένα καινούργιο πρίσμα. «Με το τατουάζ δεν άλλαξε απλώς ο τρόπος που φαίνεται το σώμα μου, το πιο σημαντικό είναι πως με μεταμόρφωσε. Έχω περισσότερη αυτοπεποίθηση από ό,τι είχα ποτέ, σε ολόκληρη τη ζωή μου».
Όταν οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στον βρετανικό Guardian, η Πίτερς θυμάται πως κατακλύστηκε από email ανθρώπων που ως εκείνη την ημέρα δεν γνώριζαν ότι υπήρχε η επιλογή των τατουάζ πάνω από την μαστεκτομή - συμπεριλαμβανομένων και γυναικών που είχαν υποβληθεί σε επέμβαση και ενδιαφέρονταν προσωπικά. «Νομίζω ότι αυτό ήταν ένα από τα βασικά κίνητρα των γυναικών που συμμετείχαν στην φωτογράφιση», λέει η Πίτερς. «Να δείξουν σε άλλους ότι τις βοήθησε να αλλάξουν την ζωή τους. Όλες πέρασαν από φρικτές εμπειρίες και όμως καταφέραν να βγουν από αυτό με μία απίστευτα θετική διάθεση. Διατήρησαν αυτό το υπέροχο πνεύμα και την επιθυμία να βοηθήσουν άλλες με το να μοιραστούν τις ιστορίες τους».
Το διάβασα στο www.lifo.gr
