Παλαιοντολόγος μπήκε με καλάμι ψαρέματος σε Μουσείο Φυσικής Ιστορίας για την έρευνά του
Υπήρχε όμως ένα σοβαρό πρόβλημα: ο μόνος γνωστός σκελετός του είδους βρισκόταν σε μία γυάλινη θήκη στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, τόσο ψηλά τοποθετημένος που ο Ρώσος ερευνητής δεν μπορούσε να τον παρατηρήσει με άνεση και προσοχή. Χωρίς να διστάσει, ο Zverkov πήρε ένα καλάμι ψαρέματος, έδεσε πάνω του μία κάμερα και τράβηξε στα «τυφλά» αναρίθμητες φωτογραφίες από το κατάλληλο ύψος. Όπως προέκυψε από τη μελέτη των φωτογραφιών, το από καιρό εξαφανισμένο πλάσμα των θαλασσών ήταν από τα πιο κοινά της εποχής του.
Ο Zverkov είχε γυρίσει όλη την Ευρώπη ψάχνοντας για παρόμοια είδη με τα υδρόβια ερπετά που ζούσαν στις προϊστορικές θάλασσες, περίπου 250 εκατομμύρια χρόνια πριν. Καθώς οι δεινόσαυροι κυριαρχούσαν στην ξηρά, τα πλάσματα αυτά κολυμπούσαν σε θερμά και ρηχά νερά για περίπου 76 εκατομμύρια χρόνια.
Παρατηρώντας με την ησυχία του τις «αλιευμένες φωτογραφίες», ο ερευνητής ήταν επιτέλους σε θέση να διαπιστώσει πως το μήκους πέντε μέτρων Nannopterygius enthekiodon μοιραζόταν πολλά κοινά με απολιθώματα άλλων ζώων γύρω από τους αρκτικούς. Τις φωτογραφίες εξέτασε και η παλαιοντολόγος Megan L. Jacobs, του πανεπιστημίου Baylor και μαζί κατέληξαν στο συμπέρασμα πως τα διαφορετικά είδη ανήκουν στο ίδιο γένος. Στην δημοσίευση που έκανε ο Zverkov για το περιοδικό Zoological Journal της Linnean Society, ο παλαιοντολόγος πρότεινε την ανάγκη επανεκτίμησης των Ιουράσιων αυτών πλασμάτων που έζησαν στο βόρειο ημισφαίριο.
Παράλληλα, επιβεβαιώνει για πρώτη φορά ένα νέο είδος, τον Nannopterygius borealis. «Για δεκαετίες, η επιστημονική κοινότητα πίστευε ότι ο Nannopterygius ήταν ο πιο σπάνιος και ο λιγότερο γνωστός ιχθυόσαυρος στην Βρετανία», λέει ο Zverkov. Επιτέλους μπορούμε να πούμε ότι γνωρίζουμε τις σκελετικές λεπτομέρειες αυτών των μικρών ιχθυόσαυρων και πως ήταν πλάσματα κοινά. Η απάντηση ήταν πολύ κοντά μας και αυτό που χρειαζόταν ήταν ένα καλάμι ψαρέματος».
Το διάβασα στο www.lifo.gr
